8. Van Lombok naar Flores

Geen beter idee dan het eiland vanuit de lucht te verkennen dus vatten we een 3daagse trektocht naar de top van de Gunung Rinjani (3726 meter) aan. Na 2 dagen klimmen en met een fantastisch zicht van het kratermeer al op het netvlies gebrand, bereiken we het basiskamp. Onze gids, dragers en kok zetten onze tent op, terwijl wij ons vergapen aan het voortdurend wisselende wolkenspel. Dramatische vergezichten worden kleurrijk ontbloot maar evengoed worden bergtoppen met veel bravoure onder dikke grijsblauwe lagen toegedekt. De soundtrack bij al dit moois varieert van "Little fluffy Clouds" van the Orb tot de begingeneriek van het "Liegebeest" wanneer een berg als een eiland zich aan de wolken onttrekt. De nacht valt snel en in gelijk tempo neemt de koude toe. We hebben weinig andere optie dan ons terug te trekken in het schamele tentje waar we de nacht ervoor ook al geen oog konden dichtdoen. Maar, of ons lijf is gehard (yeah, right!) of we zijn gewoon kapot genoeg maar deze keer liggen het flinterdunne matje en dito slaapzakje verrassend goed. Onze rust is echter van korte duur want om 2u30 's nachts, gewapend met 2 T-shirts, 2 pulls, muts én zaklamp wagen we ons aan de laatste klim. Bedoeling is om voor zonsopgang de top te bereiken. De tocht is lastig maar die lange pekkels blijken toch wel ergens goed voor want als één van de eersten behalen we de top. Een uur te vroeg wachten we op de zonsopgang. De tijd gaat traag voorbij want de kou is niet te harden. Bij het eerste zonlicht (eindelijk!), beginnen we langzaam te ontdooien en eenmaal de dag volledig aangebroken, zijn we helemaal gesmolten.Wat een fenomenaal zicht! Lombok lijkt plots zo klein, naar Bali hebben we maar te grijpen en ook Sumbawa ligt binnen handbereik. Niet iedereen behaalt de top dus de euforie boven is aanstekelijk. Iedereen trekt massa's foto's, iedereen neemt dezelfde pose aan maar 't is geweldig! Nog volledig high dalen we af naar het basiskamp. We glijden de mulle flank van de berg af (het lijkt wel sneeuw) en wanen ons eventjes onoverwinnelijk. Aan het basiskamp spelen we die eeuwige pannekoek binnen maar moeten meteen verder want we hebben nog een goeie 5uur wandelen voor de boeg. Zoals gevreesd, gaat het dalen ons echter een pak minder goed af: De knieën van Johan en van Nathalie zien erg af en geraken overbelast. Als oude knarretjes tjokken we verder en komen als één van de laatsten in Sembalun Lawang aan.  

Geleerd van de vorige klim, gaan we deze keer preventief onze stramme spieren te lijf in Sengiggi, een kuststadje op Lombok bekend - opnieuw- om z'n spa's. Het stadje is absoluut ongezellig maar de full body massage blijkt onze beste ooit!! Na deze korte tussenstop reizen we verder naar het westen van Lombok. 

 

Kuta Lombok en omgeving is niet allen prachtig, de stranden vormen een surfersparadijs! Jan stond sinds Brazilië niet meer op een plank dus die smijt zich met volle overgave op de golven (en net niet op de koraalriffen). Jan surft voor 3 en dus, om alles in balans te houden, wijden Nathalie en Johan zich plichtsbewust toe aan de ontspanning, denk bootje varen en pintje drinken. Om Johans laatste vakantiedagen in schoonheid af te ronden, huren we voor een prikje een villa met een eigen zwembad en een collectie B-films waar bepaalde Gentse dames jaloers op zouden zijn. Als kers op de taart laten we nog 3 levendverse kreeften in de pot smijten en maken we in ons zwembad kennis met een salamjander en een olifjant...
 

De dag er op begint Johans exodus en vatten wij onze 28uur durende trip aan naar het land van de vajaan - euh, varaan. Een auto-bus-ferry-bus-bemo-ferry verder, arriveren we in Flores, Labuanbajo, vlak naast Komodo en Rinca. De Komodovaranen laten we links liggen, we spenderen onze centjes liever aan het duiken want deze plaats behoort  tot de top 5 duiken in Indonesië. Op 2 dagen doen we 5 duiken en snorkelen we (opnieuw,héhé) met manta-rays. Opsommen wat we allemaal onder water hebben mogen zien, zou voor jullie pokkesaai zijn en omdat we jullie alles niet te hard in de neus willen wrijven, houden we het maar hierbij: haaien op en bedje van fluokoraal!!